Unutmamam gereken bir şey var: Ben de insanım.

Unutma, sen de bir zamanlar sevildin.

Kendini kaybetme, kim olduğunu unutma.

Bir gün gelecek, herkesin canı yanacak; sen de unutma!

Gökyüzüne bakarken, yerde ne kaybettiğinizi unutmayın.

Unutma, her şeyin bir bedeli vardır.

Bir insanın insan olduğunu unutmamamız gerekiyor.

Kurallarımızı unuttuk, değil mi?

Unutma, her son bir başlangıca işarettir.

Gözyaşları, kalbin sızladığını ve hala yaşadığını hatırlatır.

Zaman zaman hayat, bize sevdiklerimizi kaybetmemiz gerektiğini hatırlatır.

Hatırla: Her şey bir anda sonsuza değişebilir.

Gökyüzündeki yıldızlar, hayatın sonsuzluğunu hatırlatır insana.

Güneşli günlerde şemsiyeyi unutma, yağmurlu günlerde ise güneşi.

Barış zamanlarında insanlar savaşın ne kadar acı olduğunu unutur.

Hayat bir güldür, dikenleriyle sevdiğini hatırlatır.

Kendine gel, canlı olmak ne demek, unuttun mu?

Kimse unutmasın, kimse unutmasın!

Kendimizi yalnız hissettiğimizde, aslında yalnız olmadığımızı hatırlamamız gerekir.

Gelecek sadece bugünün ertelenmiş bir versiyonudur, unutma.