İşte o zaman anlıyorsun, ne kadar yalnız olduğunu, ne kadar terkedilmiş olduğunu…

Güzel anılar, hüzün dolu anılar kadar gerçektir.

Aramızdaki tek fark, senin ayağın kırık. Benimse kalbim.

Seni seviyorum, ama seninle yaşamak imkansız.

Her şey o kadar güzel ki, hüzünlenmemek elde değil.

Sadece iyi bir zaman geçirmek istiyorduk. Ama hepimizin bir günahı olmalı.

Hayat, acı dolu bir şarkı gibi. İçinde hüzün ve umut notaları var.

Gözyaşları, kayıpların sessiz çığlıklarıdır.

Bir kez daha yaşamak istiyorum hayatı. İlk kez yaşamak gibi, ilk gün gibi.

Gözyaşlarının ardında yatan hikayeleri kimse bilemez.

Gözyaşları, yürekten süzülen en saf dualardır.

Gökyüzüne bakarken, içimdeki fırtınaların yankısını duyuyorum.

Zamanın içinde kaybolmuş hissediyorum kendimi, geçmişimle hapis kalmışım.

Bir şeyin bitmesi için, ona veda etmek gereklidir.

Sevgi, zamanla unutulan bir şeydir.

Gözyaşları, kalpten gelen en samimi dua çeşididir.

Hüzün, insanı daha derin düşündürür ve büyütür.

Gerçek şu ki, her şeyin sonu hüsranla biter.

Unutma, sadece bir anıydık.

Gözyaşlarımız, toprağa düşünce, kana dönüşür.