Bir kadın mutluluğunu sadece bir kez yaşar. Diğerleri hatıradır.

Güzel anılar, acımasız bir gerçekle silinmedikçe asla unutulmaz.

Hatırlamak acı verici olabilir, ama unutmak ise imkansız.

Yüreği bir kez kırılanın, gözleri sonsuza dek kapanır.

Gözyaşları yüreğin en derininden gelir.

Bir insanın gözyaşları, sadece yaşamının sonuna kadar düşer; ne öncekiler ne de sonrakiler.

Kendimi bir hayalet gibi hissediyorum.

Bir gün, benim için ağlayacaksın.

Bir anı, bir gülüş, bir bakış, bir dokunuş… Her şeyi unutmak istedim fakat unutamadım.

Benimle birlikte yaşayamazsın, benimle ölemezsin.

Aşkın ne demek olduğunu biliyorsun, hayatımı mahvetme.

Beni en çok sevdiğini biliyorum. Ama neden hep ayrı olmak zorundayız?

Bir insanın gidecek yeri yoksa, hiçbir yer onun için güzel değildir.

Bir şeyin gerçekten bittiğini nasıl anlarsınız? Her şey bittiğinde anlarsınız.

Gözlerindeki hüzün, gerçek bir kış masalı gibi.

Gördüklerimin ne kadarını hatırlayacağımı düşünmek istemiyorum. Hatırladıklarım beni yeterince üzüyor.

Geçmişin hatıraları insanı mahvedebilir.

İnsan, sadece bir çözülme, bir dağılma, bir yok oluştur.

Gözlerimde hüzün var, içimde sevda.

Hayatını mahvettiğin kadın yine benim!