Çok uzaklarda bir yerdeydim, bir zamanlar…

Hayatımın sonuna kadar seni unutamam.

Bir gün her şeyin sona ereceğini biliyordum, ama bunun bu kadar acı verici olacağını tahmin etmiyordum.

Burası bizim yuvamızdı. Şimdi birer yabancı olduk.

Hapishane benim için yeni bir ev gibiydi.

İnsanlar ölür, her şey unutulur… Hafızalarda sadece yarım kalan bir şeyler kalır.

Gözyaşları, insanın kalbine düşen sessiz ve derin bir yağmurdur.

Etrafımıza bakalım. Yıllardır buradaymışız gibi hissediyorum.

Bu adada ne zaman bir şey bulsak, bir anda kaybolup gidiyor.

Geçmişin acısı, geleceğin korkusu, şu anın hüznü… Hepsi bir arada, içimizde bir yara gibi kanıyor.

Hayatımda hiçbir şey yapmadım, sadece yaşadım.

Benim için savaş bitmiştir. Artık sadece anılarımda yaşar.