Bir insanın ne kadar kötü olduğunu kimse bilemez. Önemli olan, onun içindeki iyiliği görebilmektir.

Hayatın ne kadar zor olduğunu bilmiyorsunuz, insanlar ne kadar zor olabilir.

Bir kişinin karakterini, güçlü olduğunda değil, zayıf olduğunda görebilirsiniz.

İnsanlar acımasız… Kendi çıkarları için her şeyi yaparlar.

İnsanlar ne kadar yalnız, ne kadar yalnızlar!

İnsanlar, parayı zengin olmak için kullanır. Ama parayı kullanacak bir şeyleri olmadığında, parayı kullanmak için insanları kullanırlar.

İnsanlar kötü, kıyamet gibi bir şey. Ama hep daha fazla yakıp yıkmak isterler.

Bir insanın gerçekliğine ulaşmak için ona dokunmak yetmez.

Hiç olmayan bir şeyi görmek ve olmadığını söylemek, insanın işi, hayvanların değil.

Bir insanın ne zaman ne yapacağını kestirmek zordur. Özellikle de o insan artık insansa…

Herkesin içinde bir melek vardır, bazılarının kanatları vardır.

Bu dünya çok acımasız bir yer. İnsanlar, başkalarının acı çekmesini izlemekten hoşlanıyorlar.

Bir insanı asla tanıyamazsınız, sadece biraz anlayabilirsiniz.

Kötülük, insanın içinden gelir.

Bir insanın gözlerine bakarak, onun hakkında ne bildiğini sanıyorsun? Gözler, gerçeği değil, insanların sana göstermek istedikleri şeyi yansıtır.

Bir insanın kötü niyetli olduğunu anlamak pek zor değil. Bir insanın iyi niyetli olduğunu anlamak ise çok daha zor.

Bir insanın gerçek yüzünü en iyi dostları görebilir.

Adalet aramak, insanın doğasında var.

Hayat bazen çok garip. İnsanlar sadece istediklerini görmek isterler.

İnsanlar zamanla değişir. Değişmeyen tek şey, değişimin kendisidir.