Burada kimse sizi duymaz, kimse sizi görmez. Burası bir yalnızlık deneyi.

Herkes kendi küçük dünyasında kaybolmuş, kendi sıkıntılarıyla meşgul.

Bir insan bu kadar çok yalnız kalabilir mi?

Hayatımın geri kalan kısmı boyunca, beni tanıyan kimse benimle konuşmayacak.

İnsanlar kapatıldıktan sonra kaybolurlar.

Bir insanın yaşamı, bir hücredeki cam kutudan ibarettir; dışarıdan izlenir, içeriden hissedilir.

Kardeşlerimizle ilgili en kötü şey, onların yanında olmaktır.

Beni tanımanın bir anlamı yok.

Burası benden başkası hakkında bir şey bilmiyor.

Karanlık, sadece bizimle kalmak isteyenler için değildir.

Yabancı bir gezegende kimse seni duyamaz, kimse sana yardım edemez. Orada yalnızsın.

Yalnız kalmaktan korkmuyorum