Karanlıkta yalnız kalmak, kendi ‘diğer ben’imizle yüzleşmek demektir.

Gölgelerimizden kaçamayız, onlar her zaman bizi takip eder.

Hiç kimse yalnız değildir, herkes yalnızlıktan korkar.

Gerçek özgürlük, korkularımızla yüzleşmekten geçer.

Hayatta en çok korktuğumuz şey, kendi karanlığımızın derinliklerinde kaybolmaktır.

Korkunun koku, başkalarının korkusundan daha ağır gelir insana.

Gerçek güç, kendi korkularınızla yüzleşebilmektir.

Hayatta en büyük zafer, kendi korkularımızla savaşabilmektir.

Korku, insanın kendi kendine kurduğu bir hapishanedir.

Kahramanlık, korkuya rağmen cesur olabilmektir.

Hayat, cesur olmayı gerektirir. Korkularımızı yenebilmek için cesur olmalıyız.

İnsanlar birbirlerine dostça davranamıyor, çünkü birbirlerinden korkuyorlar.

Yalnızlık, İnsanın En Büyük Korkusu.

Korku, cesaretsizliğin doğal bir sonucudur.

Yalnızca cesur insanlar, gerçek korkuyu tanırlar.

Korku, zayıflardan güçlüler yaratır.

Korkunun altında yatan şey, aslında bilinmeyene duyulan ihtiyaçtır.

Bir şey bilmiyorlardı, sadece korkuyorlardı.

Bir şeyler iyi gitmiyor, hissediyorum.

Ne oldu? Kapılar niye kilitli?