Bunu yemeğe ben de katılabilirim.

Hayatın biraz mizah anlayışı olmalı. Bu dünyada başka nasıl hayatta kalabiliriz ki?

Bir kadın tek başına bir ormanda yüksek sesle bağırırsa ve hiçbir erkek duymazsa, gerçekten bağırmış mıdır?

Hayatı yaşamanın en iyi yolu, her şeyi ciddiye almamaktır.

Ben bir adamı öldürmedim, sadece biraz erken uyuttum.

Hayatım boyunca hiçbir şeyi ciddiye almadım. Neden bir anda ciddi olmam gerekiyor ki?

Öldürmeyle ilgilenmiyorum, yemek yemeği severim.

Herkesin biraz delirmeye ihtiyacı vardır.

Benim adım Jose Maria Gonzalez de Eulate, ama sen beni ‘pşk pşk’ diye çağırabilirsin!

Hayatınızı çok ciddiye almayın, zaten kimse buradan sağ çıkmayacak.

Gerçek kahramanlar, zor durumlarda bile mizah anlayışlarını kaybetmezler.

Gülmek, karanlık bir dünyada aydınlığın en iyi yolu olabilir.

Kötü bir cadı olmak için ne kadar zorlanıyorsun!

Köprüyü geçene kadar ayıya dayı deyip geçeceksin.

Kötü adamların ruhunu okşamak benim işim.

Bir şeyler ters gittiğinde, tek yapabileceğin gülmek olabilir.

Yapayalnız bir insanın yapabileceği en güzel şey, her şeye gülmeyi öğrenmektir.

İyi, bol şeytanlı günler.

Kutsal kupa mı? Ne yapar bu kupa? Sınırsız refah mı sunar? Her türlü felaketten korur mu? Yoksa sadece etrafa hava mı atar?

Biz ekmek kavgasında gül desek, gül deriz.