Sana iyi gelemedik mi hiç?

Hiç kimse beni suçlamasın, benim günahım insan olmaktı.

Benimle ilgilenmek yerine, o yaralı askeri düşmanın yanında bırakıp gittin. Bu senin insanlığın mı?

Herkesin birbirini suçlama zamanı, ama işin aslında öyle olmadığını biliyoruz.

Benim adımın önünde bir ‘suçlu’ yazıyor diye mi ben suçlu oldum, suçlu mu oldum?

Beni suçlayın ama beni unutmayın.

Gözünü kırpmadan yalan söylersin!

Beni suçlamak istiyorsun. Ve ben kabul ediyorum. Ama beni sevmek istiyorsun ve ben buna inanmıyorum.

İnsanlar acı çektiğinde, hep birbirlerini suçlarlar. Asıl suçlu, doğanın ta kendisidir.

Sustukça suçlu ilan edilirsin.

Beni bu hale getiren sensin! Bu acıları çekmemi sağlayan sensin!

Birini suçlamak, iki kişiye zarar verir: suçlanan ve suçlayan.