Zaman, bize kalan en değerli hazinedir.

Zamanın sonsuzluğunda kaybolup giderken, asıl değerli olan anı yaşamaktır. An, gerçek hayattır.

Hiçbir zaman, hiçbir şeyi değiştiremeyeceğimizi düşündük ve o zaman gerçekten kaybettik.

Hayat bir anlık, bir rüya gibi, bir masal gibi. Ne zaman sona ereceği belli olmaz.

Hayat, birkaç dakikalık bir gösteri gibi. Bile bile kaybettiklerimize ağlarken, asıl acı, neyi kaybettiğimizi anlayamadan geçirdiğimiz zamanlardır.

Hayat, bir zamanlar olmayan bir şeyi, asla geri alamayacağın bir şekilde, inanılmaz bir hızla verir.

Hayat, yaşadığın anların toplamından ibarettir. O anlar ne kadar anlamlıysa, hayatın da o kadar anlamlı olur.

Sonsuza kadar birlikte uçmak için doğduk, ama sonsuz zamanımız yok.

Hayat, kaybolan zamanın ardından koşmaktan ibaret değil, bazen durup kaybolan zamanın tadını çıkarmak da gerekir.

Hayat, zamanla savaşan bir kum saati gibidir. İçindeki her tane kum tanesi, sonsuz bir anın başlangıcı ve sonudur.

Zaman, en değerli hazinedir. Onu boşa harcama, çünkü geri alamazsın.

Hayat, bazen beklediğin kadar uzun değil.

Hayat, sadece bekleyerek geçen bir zaman değildir.

Sevgi bir kum saati gibidir, her an biraz daha azalabilir.

Zaman, en iyi öğretmendir. Ama en kötü fotoğrafçıdır.

Zamanın geriye dönüşü yok, unutma.

Bazı insanlar için hayat sadece bir çırpıda geçer.

Zaman, en değerli varlığımızdır. Onu en iyi şekilde kullanmalıyız.

Geçmişte yaşamak, gelecekte umut etmek anlamsızdır. Tek an gerçek olanı yaşamaktır.

Geçmişte yaşayamayız, geleceği bilemeyiz. Bugün elimizde olanı yaşamalıyız.