Zaman, yaraları iyileştirirken, aynı zamanda yeni yaralar açabilir.

Zaman ilerlerken, bazen geçmişin izlerini taşırız. Bazen de onları bırakıp gideriz.

Güzel olan bir şeyin sonu gelmek zorunda. Aksi takdirde, o güzel olmaz.

Zamanla bir şey unutulmaz, sadece bir kenara itilir.

Zaman, yaraları iyileştirir ama iz bırakır.

Zaman her şeyi unutturur, sadece acıyı değil, sevinci de.

Gökyüzünde parlayan yıldızlar, aslında yıllar önce sönmüş olabilir.

Zaman, yaraları iyileştirir; ama iz bırakır. O izler, bizi hatırlatır ve güçlendirir.

Zaman, yaraları iyileştirir ama iz bırakır.

Yaşam, bir gül gibi açar ve solmuş olur; gözyaşları, birbirine karışarak akar gider.

Zaman, yara izlerini silebilir ama acıyı unutamaz.

Zaman, yaraları iyileştirir ama iz bırakır.

Bir şehirle bir insan arasında çok az fark vardır, ikisi de zaman içinde yaşlanır.

Sevgi, zamanla unutulan bir şeydir.

Bir insanın yalnızca anıları kalır geriye, onlar da zamanla solup gider.

Zamanın belirleyici olduğu her şey, zamanla yok olur.

Sevgi, zamanla büyür ve güçlenir.

Zaman, her şeyin ilacı olabilir ama bazen yaraları iyileştirmek yetmez. İnsanın içindeki acı, zamanın dokunuşuyla hafifleyebilir ama asla tamamen silinemez.

Zaman, hiçbir şeyi unutturmaz. Sadece acısını hafifletir.

Zaman, her şeyi unutturur. Ama unutmam gereken şeyi hatırlatır.