Herkes için bir zaman vardır. Bizim zamanımız artık geçti.

Zamanın kumları, ellerimden süzülüp giderken bile, kalbimdeki izlerini bırakıyor.

Zamanla kapanırsa kapanır, açılmazsa da açılmaz. Hayat böyle bir şey işte, ne yapabilirsin?

Güzel günler her zaman dündü. Bugünlerde nasıl geçiyor, bilemiyorum.

Bir gün, sen de bir başkası için sadece bir hikaye olacaksın.

Hayat bir kum saati gibidir, yukarıdan aşağıya akar ve hep aynıdır.

Bir gün, her şey geçecek. Ama biz, geçmeyeceğiz.

Hayat, bir çiçeğe benzer. Güneş altında açar ve gözyaşları altında solup gider.

Zaman, uçup giden bir kum tanesidir. Ömrümüz boyunca denizin kenarındaki kumdan kaleleri bekleriz, ama sonunda dalga her şeyi silip süpürür.

Bir insanın hayatı, bir trenin vagonları gibidir. Kimi vagonlarla uzun süre seyahat eder, kimi vagonlara sadece kısa bir göz atar.

Zamanla insan yaşamı, bir rüya gibi solup gitmez mi?

Zamanı durduramazsın Monte, işte bu yüzden ömrünün sonunda yalnız kalırsın.