Doğa insana hizmet eder.

Bir şehirde ne kadar çok ağaç varsa, o şehir o kadar sağlıklıdır.

Bir gün, bütün hayvan türleri yok olacak. Sonra, insan ırkı. Ve sonunda, bitkiler. Sonra, bu gezegen, sadece bir ölü gezegen olacak.

Ne zaman bir ağaç kessem, içimde bir parça kırılıyor.

Bir çocuğun doğayla bağlantısı yoksa, doğa onun için bir anlam ifade etmez.

Küçük bir kuş, büyük bir huzur!

Bir avcı, avına aşık olur. Ona saygı duyar, ona minnettar olur.

Herkes beni sever, ben de herkesi severim. Ama benim bir tek ağacım var, onu da ben seviyorum.

Burası senin bahçen, ne zaman istersen buraya gelebilirsin.

Doğa, bize hayvanların ne kadar değerli olduğunu hatırlatır.

Gerçek dostluk, doğaya saygıyı gerektirir.

Hayvanlar, her zaman insanlardan daha dürüsttür.

Bir ağaç yetiştirmek, bir çocuk yetiştirmek gibidir. Ona su, güneş ve sevgi vermelisiniz.

Bir karıncanın bile canı var. Hiçbir canlıyı incitmemek lazım.

Bir aslanın gözlerine bakmak, onun ruhunu görmektir.

Ağaç insan üstü bir varlık değilse, neden ona tapıyoruz?

Denizi sevmek, ona saygı duymaktır.

Benim köyüm, benim dağım var. Benim dağımın başını duman almış, benim köyüm gözlerim.

Gökyüzüne bakmak, özgürlüğü hissetmektir.

Doğa, insanlara sadece meyve ve sebze değil, aynı zamanda huzur ve barış da sunar.