İnsanın doğada yalnız olması ne kadar acıdır!

Bir insanın yapabileceği en büyük hata, kendi doğasını reddetmektir.

Yeryüzünde her şeyi değiştirebilirsin, ama insanların doğasını asla değiştiremezsin.

Dünya, yırtıcılarla dolu… Ama biz de onlardan biriyiz.

Deniz tuzu, denizin bana olan sevgisidir.

Yalnızca bir çiçek olmak istiyorum, güneş isterim ve geriye kalanı umurumda değil.

Yağmur dinmeyecek, dostum. Dünya sona erecek, ama yağmur durmayacak.

Güneş battığında, gökyüzü kızıla boyanır ve her şey bir anda daha güzel olur.

Güneşin doğuşunda, umut yeniden doğar.

Bir avcı, avını duyar.

Güneşin doğuşunu izleyen her gece, umudunu kaybetme lütfen.

Bir ağacı tek başına kesmek kolaydır, ama bir ormanı yok etmek zordur.

Güneş, her sabah doğar ve her akşam batardı. Bu gerçek değişmez.

İnsanlar, hayvanları, bitkileri ve gezegenimizi kurtaracağız.

Yağmur yağdığında, gökyüzü ağlıyormuş gibi hissederim.

Bir ağaç, kök saldığı toprağa minnettar olmalıdır.

Burası kendi başımıza yaşadığımız yer değil. Doğanın bir parçasıyız sadece.

Toprak, insanın en iyi dostudur.

Toprak ve su, birbirlerini anlamıyorlar.

Toprak, suyun içinde çözülüp gidiyor. Su, toprağın içinde çözülüp gidiyor.