Hayatımda bir kez bile kendimi mutlu hissetmedim.

Keşke seni asla tanımasaydım.

Yıllarca gizlenen gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalmak, çok acı verici bir deneyim olabilir.

Her şeyi yapabileceğini mi sanıyorsun? Hayatımı mahvettin!

Kalbim, geçmişin gölgelerinde hapsolmuş.

Beni neden hatırlamıyorsun? Beni tanımıyor musun?

Hayatımda hiç kimseyi böyle sevmedim, seni sevdim.

Ölülerin arasında yabancı olmak, yaşayanlar arasında yabancı olmaktan daha kötü.

İnsanlar bir şeyleri unutmak için gelir göle, yanılmıyorum değil mi?

Aşkın acısı, ayrılığın hüznü bir ömür sürer.

Sevdiğimiz insanlar bizi en çok incitenler olabiliyor.

Bir hükümdarın ölümünden sonra ne gelir? Halkın sessizliği, korkusu, ihaneti.

Acı veren bir şeyi zamanla unutabiliriz belki, ama unutamayacağımız bir şey varsa o da bir zamanlar acı çektiğimizdir.

Kalbin bir yere ait olmadığını hissettiğinde, hiçbir yer senin için ev olmaz.

Ne zaman sessizlik çöksede içime, bir tango çalarım.

Kendine iyi bak, çocuk. Hayatın ne kadar kısa olduğunu asla bilemezsin.

Artık yeter! Seninle geçirdiğim her saniye, ruhuma işkence gibi geliyor.

Gözyaşlarımız, içimizdeki acıyı dışarıya vurmamızdır.

Seni düşünmek bile zor geliyor.

Hayatım boyunca bana en büyük acıyı sen yaşattın.