Kendini şeytanın pençelerine bırakan bir insan, kendi kaderinin kölesidir.

Hayatın en büyük trajedisi, insanın kendi hayatını yaşayamamasıdır.

Bir insanın içindeki fırtınayı görebilmek için dış görünüşüne değil, gözlerine bakmalısın.

Bir insanın kalbi, en derin kuyuları bile boşaltabilir.

Göremediğimiz şeyler, genellikle en gerçek olanlarıdır.

Gökteki yıldızlar, hayallerimizin ta kendisidir.

Gözümde tütüyor insanlar, yüreğimde fırtınalar kopsa da, yıldızlar kayıp düşse de yıldızlarım, hayatın en zor anında bile, insanın en çok insan olduğu anlardır.

Bir insanın gerçek karakteri, onun zayıf anlarında ortaya çıkar.

Bir insanın ne kadar yalnız olabileceğini bir bilsen.

Hayat, bir insanın iç dünyasında gerçekleşir.

Bir gece, binlerce duyguyu tek bir nefeste yaşatır insana.

Sevdiğimiz insanların gözlerine bakarak, onların kalplerinde ne olduğunu asla bilemeyiz.