Hayatımızı yaşamak için bir neden arıyoruz, ama aslında yaşamak için bir neden aramaya ihtiyacımız yok. İşte bu hayatın ironisi.

Ölümü düşündüğümde, ölüm beni düşündüğü zaman kim bilir, belki de onunla güleriz.

İnsanlar birbirini öldürürken, kendi ölümlerini kutluyor.

Hayat, istemediğimiz zamanlarda bize en çok güler.

Bu kadar acı vericiydim, değil mi?

Hayat bir şaka gibi, bir şakadan ibaret.

Hayat, gülünç bir şeydir.

Bir insanın yalnız olması için başka insanlar olması gerekir.

Her şey hazır, sadece yemeğin eksik olduğu bir akşam yemeği.

Ölmek için çok gençsiniz.

Bu, kesinlikle saçma!

Ben bir adamı öldürmedim, sadece biraz erken uyuttum.

Beynimi kullanamam çünkü o bir kadına aşık oldu.

Beni sevgilimle aldatırken yakaladığı gün, ben de onunla aldatıyordum.

Burası sadece bir hapishane değil, aynı zamanda bir serbest piyasa ekonomisi.

Bir gizemli yaratık almak için bir evcil hayvan dükkanına gitmek hoşçakal demenize neden olabilir.

Aşk dünyayı döndürür, bu yüzden dünyadan hoşlanmam.

Aşk kolaydır. İnsanlar yaparlar, böylece evlenirler.

Balıkların mutlu olduğunu nereden biliyorsun? Belki de onlar ağlamaktalar.

Hayat ne garip bir oyun değil mi?