Hayatta en çok korktuğumuz şey, sevilmemek değil, sevdiğimizi söyleyememektir.

Burası, bir evin değil, bir hayaletin hikayesi.

İnsanlar neden hayaletlerin var olduğuna inanmak istemezler? Çünkü inanmak zorunda kalmaktan korkarlar.

Gerçek korku, içimizdeki şeytanın bizi ele geçirmesidir.

Ölülerin arasında olmak, yaşayanların arasında kalmaktan daha kolaydır.

Burada hayaletlerle yaşamayı öğrenmelisin.

Karanlık, bir insanın en büyük korkularının bulunduğu yerdir.

Bazı kapılar, açılmamaları için vardır.

Her şey normal davranırken, korkunç bir şey olmalı.

Korku, kişinin kendi yüreğinde yarattığı bir şeydir, dışarıda değil.

Kuşlar saldırıyor!

Kuşlar dünyayı istila etmek üzere.

Hepsi burada. Hepsi çılgın.

Kuşlar birleşiyorlar. Güçleri artıyor.

Hayatım boyunca böyle bir şey görmedim.

Kuşlar bir şeyler yapmak üzere. Bir şeyler planlıyorlar.

Olabileceğimiz en kötü durum bu değil mi? Kendi şirketimizde mahsur kalmak.

İnsanlar, içlerindeki canavarları özgür bıraktıklarında ne kadar korkunç olabileceklerini unutuyorlar.

Bir insanın en büyük zaferi, kendi korkularını aşmasıdır.

Korku, ya cesaretsizleri ya da gerçek kahramanları ortaya çıkarır.