Aşkın acısı geçer, ama güzellik kalır.

Bir kılıcın kınında kırk yıl saklanır ama bir dille söylenen söz, bir ömür boyu unutulmaz.

‘İnsanın en büyük düşmanı insanın kendisidir.’ demiştir Mevlânâ-i Celaleddin Rûmî Hazretleri.

Güzel söz, güzel yürekten çıkar.

Söz, insanın aynasıdır.

Gönül, sevgiyi arzular; sevgi de gönülde yeşerir.

Güzel söz, gönül kapısını aralar; kötü söz, kapıyı suratına kapatır.

Köprüyü geçene kadar ayıya dayı denmez.

Kendi kusurunu görmeyen, başkasının kusurunu aramasın.

Zamanın kıymetini bilmeyen, zamanın esiri olur.

Tatlı dil, yılanı deliğinden çıkarır.

Doğru söz, doğru yoldan gitmeyi sağlar.

İnsanın gönlü, bir kuyuya benzer. İyi ise suyu durulur, kötü ise dibi görünmez.

Güzel ahlak, dünyada en büyük servettir.

Gönül sevgiyle doluysa, dünya dar gelmez.

Güzel ahlak, insanın en güzel süsüdür.

Balın ağırlığı, arının ağırlığındadır.

Güler yüz, insanı insan yapan en büyük süstür.

Gönül hoş değilse, ne yapsan boş değil.

Güzel ahlak, insana en yüce mevkiyi verendir.