Yıllarca bekleyeceğimi mi düşünüyorsunuz? Ben burada çürüyeceğim!

Benim için hayatta asla mutlu olamayacağım bir gerçek.

Ölmek her şeyi çözer. Sorunları, acıları… Ve ben ölmek istiyorum.

Umutsuzluğa kapıldığında, geçmişine dön ve neler için savaştığını hatırla.

Hayat bazen bizi umutsuzluğa sürükleyebilir, ama umutsuzluk asla çözüm değildir.

Ne kadar ağır, ne kadar karanlık, ne kadar kötü! Ama beni bu dünyadan başka bir yere götürmeyecek.

Güneş doğarken en karanlık anlarımız başlar.

Gözlerim, bu şehirdeki yıkıntıları seyrederken umutsuzluğa teslim oluyor.

Burada yapabileceğiniz tek şey, başka bir gezegene gitmek.

Hayatımda hiçbir şey düzgün gitmiyor.

Her şeyi kurtarmaya çalışma, bazı şeylerin kurtarılması gerekmeyecek kadar kötü olduğunu anlaman lazım.

Güneş batarken, umutlarımız da batıyor.

Kurtuluş yok, tek kurtuluş ölümdür.

Umutsuzluk, zihinlerde başlar.

Beni buradan kurtarın, burada benden başka kimse yok!

Her şey bitti, artık hiçbir şey umrumda değil.

Beni öldürsene de kurtulsam artık, ne diye kıvranıyorsun?

Hayatım hep böyle kötü mü olacak?

Bu sabah uyanınca, tamamen yıkılmış hissettim ve sonra birden düşündüm ki, belki de buraya kadar gelmek istemiyorum.

Sesimizi duyan olmadı, duymayan kim?