Karanlıkta bir ışık var, ama göremiyorum.

Karanlık, içinde sonsuz korku barındırır.

Güneş, her sabah doğar ama bazen yüreklerin karanlığı hiç bitmez.

Hayatım boyunca kimseyi bu kadar sevmedim. Seni gerçekten seviyorum, ama sen hiç umursamıyorsun!

Karanlık, korku ve umutsuzluk. İşte benim dünyam.

Hayatımda hiç kimse olmadı, olamaz da.

Her şeyin sonu yok.

Benim adım Recep, kimsenin umurunda olmayan bir adamım.

Gırtlağa kadar pisliğe batmışlar, hepsi de.

Umutsuzluğa kapılmak, zor zamanlarda en kolay olanıdır. Ama sen güçlüsün, pes etme.

Beni karanlıklardan kurtarın, gözlerimi açın. Görmek istiyorum, görmek istiyorum!

Bir şeye tutunacak bir şeyimiz kalmadığında, kendimizi kaybederiz.

Seni beklemek, her geçen gün biraz daha zorlaşıyor.

Bu dünya hepimizi deli ediyor.

Beni tanıyor musunuz? Beni öldürün.

Beni hapse atar mısınız? Beni öldürür müsünüz? Dünyanın en büyük suçu bu olamaz. Benim canımdan değerli ne varsa hepsini kaybettim. Benim adım Daniel Bernard. Beni öldürün.

İnsanlık denen bir şey var ama ben, sen ve bizim gibilerin içinde barınamaz. Çünkü biz, doğduğumuzdan beri pislikten ibaretiz.

Artık dünyanın dönmesini istemiyorum.

Bu dünya artık benim değil!

Başka hiçbir şey yapmamız gerekmiyor. Yıldızlara bakıp sadece bekleyebiliriz.