İnsan, tanımadığı bir ülkede, tanımadığı bir dilde konuşuyormuş hissine kapılabilir.

Bir zamanlar bir kraliçe vardı, zavallıydı, kendi ülkesinde yabancıydı.

Bir insanın en büyük korkusu, kendini yabancı hissetmektir.

Bir yabancı gibi hissediyorum, hiçbir yere ait değilim.

Bu oda bize ait değil, sahipleri burada değil.

Gör ki ne menzil almış, ne de dostluk kurmuşum ben. Hiçbir yere aidiyetim yok.

“Yabancılık”, insanın ruhuna salgıladığı bir hastalığa benzer.