Hayat, nehir gibi akıp gider. Bazıları bu nehri izler, bazıları ise akıntıya kapılır.

Zaman, hiç durmadan akar. Belki de yapmamız gereken, akışına kapılmak ve hayatın bize getirdiği sürprizlere izin vermektir.

Bir gün nasıl geçiyor? Geçip gidiyor işte.

Hayat, bir ağaç gibi, bir yandan yaşar diğer yandan ölür.

İnsanların hayatı birbirine benzer, zamanın akışı değişmez.

Bir nehir gibi akıp giden zaman, geride bıraktığı izlerle hatırlanır.

Zaman, bir yılan gibi sızarak geçiyor. Onu tutmanın bir yolu yok.

Zamanın ilerlemesiyle, yaşlanmak zorunda olmadığımı öğrendim.

Zamanın ne kadar hızlı geçtiğini anlamanın tek yolu, bir çocuğun büyüdüğünü görmektir.

Zaman geçip giderken, insanlar da geçip gider. Hayatın akışı içinde yalnızca izlerini bırakırız.

Bir kadının yaşamı, nehir gibi akıp gider.

Hayat, her dalganın bir öncekini sildiği gibi devam eder.

Gökyüzüne bakıyorum, bulutlar hızla geçiyor. Hepsi aynı yöne gidiyor.

Hayat, bir rüyadan ibaret. Rüyaların ise hiç bitmeyen birer döngüsü var.

Bir nehir, belli belirsiz bir şekilde kıpırdadı.

Zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum.

Sevdiklerimiz için zamanı durdurmak isteriz, ancak onlar için en iyi şey zamanın akışına bırakmaktır.

Zamanın kendisi bir illet, yaşlılar için bir kabus. Gençlere ise bir düş.

Zaman ne kadar hızlı geçiyor, değil mi? Uzun zaman önceydi, çok uzun zaman önce…

Zamana karşı asla kazanamayız, ancak onu anlamaya çalışarak yaşayabiliriz.