Herkes bir gün ölür. Bazıları ise hiç yaşamaz.

Hatırla, her şeyin sonunda sahip olduğumuz tek şey anılarımız olacak.

Aşk bazen mantıksızdır, ama yine de yaşamaya değer.

Ölümün yüzüne bakmak zorunda kalanlar, yaşamın değerini daha iyi anlarlar.

Hayat, anların toplamından ibarettir, onları kaçırma.

Hayatta her şeyin önemli olmadığını anladım, sadece insanın kendisi önemlidir.

Her şeyin sonu bir gün gelecek. Önemli olan, o ana kadar nasıl yaşadığın.

Hayatımıza ne zaman son vereceğimizi bilemeyiz.

İnsanlar ölmek zorunda mı, babacığım? – Hayır, oğlum. İnsanlar yaşamak zorunda.

Hayat, yaşamaya değer olan şeylerle dolu.

Yarın öleceğini bilmek, özgürlüğün tadını çıkarmak demektir.

Ben sana bir şey söyleyeyim mi? Hayat, sonsuza kadar sürecek bir yolculuk değil. Onu sadece bir kez yaşarsın.

Hayatın ne kadar kıymetli olduğunu ancak ölüm anında anlarız.

Hayatımızı yaşamak için bir neden arıyoruz, ama nedenimiz, zaten yaşamak.

Herkesin öleceğini biliyordum, ama bu kez gerçekten anladım.

Hayatın ne kadar güzel olduğunu hatırladım.

Bir insanın öleceğini bildiği anı yaşaması zor.

Ölümden korkmak, yaşamak için yeterli bir neden olamaz.

Hayatımızın sonu kendi ellerimizde, her adımımızla biraz daha yaklaşıyoruz ona.

Hepimiz bir gün öleceğiz, fakat bazılarımız hiç yaşamamış olacak.